Z etyką na Ty - mój program nauczania dla pierwszego etapu szkoły podstawowej.

W dzisiejszym poście przedstawię swój autorski program nauczania etyki w klasach I-III.

Dlaczego powstał ? Etyki nauczam od 3 lat, za każdym razem musiałam przekopywać milion stron internetowych, książek w poszukiwaniu odpowiednich treści dla moich uczniów. Jakiś czas korzystałam z cudownych scenariuszy napisanych przez fundację Kulczyk, były to scenariusze: "Efekt Domina". Za każdym razem szukałam czegoś co zainspiruje moich uczniów, a co będzie miało przełożenie w podstawie programowej. Jest jeden program nauczania dla klas I-III Marka Górczyka, ale jak dla mnie mało atrakcyjny. Przez jakiś czas korzystałam z ORE "Etyka nie tylko dla smyka", ale też to nie było to. I wtedy wpadłam na pomysł napisania swojego programu nauczania etyki z elementami arteterapii.   I tak oto od września 2019 r realizuję go z powodzeniem w klasach II.
Program był pisany w czerwcu, kiedy byłam studentką na kierunku- arteterapia, natomiast w chwili obecnej jestem po obronie swojego projektu  arteterapeutycznego i w związku  z tym stałam się dyplomowanym arteterapeutą :)
 Może kogoś zainspiruję: 

Zdjęcie przedstawię pracę plastyczną wykonaną przez moich uczniów powstałą po obejrzeniu filmu: "Chłopiec z burzy"- filmu ukazującego przyjaźń chłopca z pelikanem, wzruszający obraz, gdzie kilkulatek staje się odpowiedzialny za przyrodę, której jest częścią. Film ma wiele aspektów, tak  naprawdę, nadaje się on dla dzieci w młodszym wieku szkolnym jak i tych starszych, wielowątkowość pozwala na dyskusję na wiele tematów, od odpowiedzialności za przyrodę, problem dialogu międzypokoleniowego, oceny zagrożeń cywilizacyjnych. Wszystko kwestia odbiorców. Z tego co wiem, można znaleźć materiały dla nauczycieli - kinoklasa. Ja z nich nie korzystałam.

Zapraszam do grupy na Facebooku 

Nauczyciele etyki w edukacji wczesnoszkolnej 

Będziemy tam wymieniać się inspiracjami w tym zakresie:

https://www.facebook.com/groups/1903110169883250/?ref=share

 mgr Kamila Mrówczyńska – Haładaj 

„Z etyką na ty” - Program nauczania etyki z elementami arteterapii dla I etapu edukacyjnego szkoły podstawowej.

 Łódź, czerwiec  2019 r.

Jestem nauczycielem dyplomowanym edukacji wczesnoszkolnej z trzynastoletni stażem pracy. Prowadzę zajęcia z etyki od dwóch lat. Odbiorcami są uczniowie klasy I-III. Od roku jestem słuchaczem studiów podyplomowych „Arteterapia”, jestem w trakcie pisania pracy dyplomowej.      W tejże pracy zamieszczam działania arteterapeutyczne, które prowadzę na lekcjach etyki. Powiązałam etykę z estetyką. Starożytni Grecy łączyli te dwie wartości   w całość. Ja również chciałabym wykorzystać tą korelację w moich działaniach. Dobro i piękno gdy idą w parze stanowią idealne połączenie. Warto jest pokazać uczniom, dlaczego ta korelacja jest istotna. Bardzo mało jest programów z etyki skierowanych do uczniów klas  I-III, wśród najbardziej znanych „Etyka nie tylko dla smyka”- ORE oraz program Marka Górczyka „Chcemy być lepsi. Mała ilość skłania do wiecznych poszukiwań bogatych, ciekawych treści. Dlatego też, postanowiłam napisać taki program, dzięki któremu będę mogła przekazać uczniom  to, co według mnie najważniejsze. 

Jestem jedynym autorem programu.

 Założenia programu

Program będzie realizowany w klasach I-III.

Realizacja treści to dwie godziny w tygodniu,   dl każdego poziomu. Do jego realizacji potrzebna będzie sala lekcyjna oraz materiały plastyczne potrzebne do warsztatów arteterapeutycznych na etyce.

 Szkoła w swoim programie wychowawczo – profilaktycznym kładzie duży nacisk na rozwijanie wielu sfer rozwoju dziecka. Założeniem tego programu jest szczególne rozwijanie sfery społecznej, emocjonalnej oraz intelektualnej, poprzez realizowanie następujących zadań w nim zawartych:

•      Kształtowanie postaw prospołecznych i działań w zakresie wolontariatu.

•      Kształtowanie umiejętności komunikacji interpersonalnej.

•      Pomoc w rozwiązywaniu problemów.

•      Kształcenie umiejętności rozwiązywania problemów bez użycia siły.

•      Wdrażanie do kontrolowania swoich emocji

•      Rozpoznawanie możliwości, uzdolnień i zainteresowań uczniów

Zajęcia z etyki, jak już wcześniej wspomniałam prowadzone  będą w klasach I-III, 

 Wśród uczniów pojawia się wiele trudności związanych z emocjami, chciałabym pokazać im, w jaki sposób mogą rozładowywać negatywne emocje oraz uwrażliwić na piękno otaczającego świata. Bardzo często pojawia się  element rywalizacji, zazdrości, niezdrowa konkurencja. Dzięki temu programowi, chciałabym przyczynić się do zniwelowania tych negatywnych emocji. Część programu zawarta jest w moim  projekcie arteterapeutycznym

„Królestwo bez koloru”. Działania arteterapeutyczne wykorzystane będą  w dwóch z sześciu bloków tematycznych „Dobro i zło” oraz „Poszukiwanie szczęścia i szacunku”.

Cele nauczania etyki w szkole podstawowej.

      Stworzyłam bajkę, która stanowi całość, bajka ta pozwala na wiele działań, wszystko można podciągnąć pod – brak koloru, wszystko można zmieniać, ulepszać, zarówno na zewnątrz jak i wewnątrz.  Celem głównym programu jest uwrażliwienie na piękno wewnętrzne i zewnętrzne. Królestwo BEZ KOLORU odnosi się do pojęcia etyki i estetyki. Zmiana w Królestwie pokazuje jak te dwa pojęcia mogą ze sobą płynnie współdziałać, korelować. Zmiana wewnątrz człowieka i na zewnątrz, przy założeniu, że dobro jest pięknem. Oddziałuje ono  na rozum, duszę, na cały świat. Dobre uczynki upiększają życie. I to właśnie pragnę pokazać swoim uczniom, dać im szansę ubogacenia siebie jak i otoczenia, które jest wokół nich. Pokażę piękno natury, zabawę jej kolorem,    a przy okazji przypomnę, że człowiek jest jej częścią. Człowiek, który ma czerpać garściami z dobrodziejstw płynących ze środowiska, przy całkowitym jego poszanowaniu. 

        W swoim programie kładę duży nacisk, na jedność, na to, że w grupie możemy więcej, że każdy w niej mimo różnorodności ról, jakie przyszło mu odegrać, jest tak samo ważny. Nie zapomniałam również o indywidualizacji, która jest bardzo ważna przy pracy z dziećmi. Każde dziecko jest inne, każde tak samo wartościowe. Dobry pedagog, nauczyciel powinien to wiedzieć  i rozpoznać mocne      i słabe strony swojego ucznia.  

Cele ogólne:

•      kształtowanie postawy szacunku wobec przyrody oraz umiejętności angażowania się               w działania na rzecz jej ochrony,

•      kształtowanie umiejętności rozpoznawania i nazywania wybranych emocji oraz uczuć,

•      kształtowanie świadomości  że jako człowiek posiada swoją niezbywalną godność oraz że wszystkie inne osoby posiadają taką godność,

•      rozbudzanie poczucia  wolność jako wartości przypisanej osobie, także osobie w jego wieku oraz dostrzeganie, że granice jego wolności wytycza godność i dobro innych osób, dostrzeganie tego iż wybór rodzi konsekwencje, które dotyczą jego samego, branie odpowiedzialności za swoje wybory,

•      odkrywanie poczucia wspólnoty jako szansy na rozwój siebie oraz dostrzeżenie zasad i norm wypracowanych w tworzonych wspólnotach,

•      rozbudzanie  świadomości, że każdej osobie ludzkiej, także jemu, należy się szacunek, że szacunkiem należy obdarzać także wspólnoty osób – rodzinę, klasę, naród

(ojczyznę), w tym wspólnotę religijną – a także symbole tych wspólnot;

•      rozwijanie wartościowania  co jest dobre, a co jest złe, w otaczającym go świecie                       i w świecie poznawanych tekstów,

•      rozbudzanie poczucia szczęścia, uświadamiając sobie, że dobro jest jego źródłem.

Osiągnięcia jakie powinien posiadać uczeń po zrealizowaniu treści:

 Uczeń:

•      szanuje godność każdej osoby ludzkiej oraz swoją, wyraża swoim komunikatem werbalnym    i niewerbalnym;

•      uwzględnia coraz częściej godność i dobro innych osób, podejmując decyzję                               o działaniu;

•      wyraża szacunek wobec osób, wspólnot osób oraz ich symboli w sytuacjach codziennych          i uroczystych, przejawiając właściwe zachowanie;

•      wchodzi w relacje z innymi osobami (rówieśnikami, nauczycielami), szanując to, co jest wartością dla nich i nazywając to, co jest wartością dla niego;

•      naśladuje i przyjmuje jako własne zachowania dobre na podstawie doświadczeń ze świata realnego oraz przykładów płynących z tekstów literackich, filmów i innych źródeł,

•      przestrzega zasad obowiązujących we wspólnocie osób, której jest członkiem.

Treści nauczania

Podstawa programowa kształcenia ogólnego dla szkoły podstawowej na I etapie edukacyjnym obejmuje klasy I-III, zaleca ona „łagodne wprowadzenie dziecka w świat wiedzy, przygotowanie do wykonywania obowiązków ucznia oraz wdrażanie do samorozwoju. Szkoła zapewnia bezpieczne warunki oraz przyjazną atmosferę do nauki, uwzględniając indywidualne możliwości i potrzeby edukacyjne ucznia. Najważniejszym celem kształcenia w szkole podstawowej jest dbałość o integralny rozwój biologiczny, poznawczy, emocjonalny, społeczny i moralny ucznia.”

Metody pracy z dziećmi zostaną dostosowane przez nauczycieli uczących etyki na danych poziomach, do możliwości uczniów. Nauczyciele sami zdecydują, które treści zrealizują w danym roku szkolnym. W programie zawarłam przykładowe działania, z których można skorzystać, bądź nie.

Treści nauczania oparte są na napisanej przeze mnie bajce „Królestwo bez koloru”, ale   i również  na założeniach  zgodnych z podstawą programową, zawierają jej wszystkie elementy. 

Zapraszam do zapoznania się z bajką, która jest spina w całość działania w dwóch blokach tematycznych. Jest to moja własna bajka, stworzona na potrzebę tego programu oraz realizowanego  projektu autoterapeutycznego „Królestwo BEZ KOLORU”.

  Chcecie bajki? Oto bajka:

Za górami, za lasami, za siedmioma, a może i ośmioma górami, dziewięcioma rzekami, za jednym morzem, w dalekiej krainie, leży królestwo „BEZ KOLORU”. Każdy mieszkaniec jest płytki, zimny, bez uczuć, nikt tam nikomu nie pomaga.

Królowa o imieniu Bezkolorowa i król o imieniu Niekolorowy siedzą, na swoich, bezkształtnych tronach, nie żywią do siebie żadnych uczuć, trwają w bezruchu. Czasem przeleci  brzydka mucha, czasem przebiegnie bezkolorowy pies, czasem  przyfrunie bezkolorowy motyl.

       Do krainy BEZ KOLORU często trafiają smutne dzieci i one stają się bez koloru. Każda negatywna emocja prowadzi do tego państwa. Jest tam strasznie smutno i BEZ KOLORU. 

      A czy wy, drogie dzieci, chcecie zmienić to królestwo i pomóc jego mieszkańcom odzyskać kolory? Czy chcecie stworzyć piękny, kolorowy świat, w którym piękno i dobroć idą ręka w rękę?

Czy wiecie, że wasz każdy, dobry uczynek koloruje jedno źdźbło trawy. Droga do zmiany będzie długa i wyboista, bo jest wiele do zrobienia. Czy jesteście gotowi na taką przygodę, na pomoc tym biednym mieszkańcom?

    A czy i  wy  czasem tam trafiacie? Czy zdarza się Wam robić coś, co do końca nie jest pozytywne?  A może to smutek kieruje Was do Królestwa BEZ KOLORU. Jak myślicie, czy możemy coś zmienić? Możemy. Musimy tylko chcieć. Pokolorujmy ten świat. Zacznijmy przemianę od małych rzeczy, od dobrego słowa, od małego źdźbła trawy.

     Zróbmy wszystko, aby królestwo BEZ KOLORU nabrało barw, aby żyło. Jeśli jednak

nadejdzie taki dzień, kiedy brak koloru zaleje twój świat, pamiętaj, że masz miejsce,   w którym możesz się schronić. Możesz stać się motorniczym ciuchci, albo wejść do domku dobrego słowa. Nie pozwól, aby Bezkolorowa Królowa  powróciła i znowu rządziła  w Królestwie.  To w twoich rękach jest piękno tego świata, piękno duchowe i piękno otoczenia. Poprzez korelację tych dwóch światów twoje życie nabiera pozytywnych barw…

Treści w tym programie są atrakcyjne , gdyż zmuszają do myślenia oraz twórczego działania, nie ma tu dużego stopniowania trudności. Program zakłada kreatywne podejście do tematu, założeniem jest nauka przez zabawę, uczeń ma czerpać przyjemność w trakcie realizacji treści, a przy okazji nauczyć się wartościowania. 

Blok I – Godność człowieka

Cele szczegółowe:

Uczeń:

•       Wyraża wyznawane wartości w relacjach z innymi;

•       Wie co to godność jednostki, podaje przykłady;

•       Stara się nie oceniać ludzi po ich wyglądzie;

•       Wie jak dbać o środowisko dalsze i bliższe;

•       Wie czym zajmuje się organizacja charytatywna;

•       Posługuje się pojęciem wolontariatu;

•       Definiuje pojęcie wolontariatu;

•       Rozmawia na temat pojęcia odwagi, podaje przykłady;

•       Wie, że miłość jest ważna w naszym życiu;

Treści:

1.      „Inny, czy lepszy”- rozmowa na temat osób niepełnosprawnych, innych kultur, narodowości, wspólnot, religii.

2.      „Przyjaciele z naszej planety”- ekranizacja „Chłopiec z burzy”, my jako naczelni, odpowiedzialni za przyrodę, niezwykła przyjaźń, która daje siłę na całe życie/

3.      „Wolontariat” – co to takiego, organizacje charytatywne, propozycje działań, założenie koła wolontariatu, spisanie zasad, logo koła, loga i symbole, 

4.      „Czym jest piękno”- jak może być wyrażane, sztuka i jej percepcja, piękno duszy, piękno ciała.

5.      „Miłość”- miłość a godność, jak ją pojmujemy, czym dla nas jest, jak możemy ją wyrazić, miłosne kartki, miłosne wiersze, miłosne opowiadania; miłość do zwierząt.

6.      „Odwaga”- przysłowia, opowiadanie, kto jest bohaterem wśród naszych najbliższych, bohaterowie naszych bajek i filmów, bohaterowie, których nie znamy. Order uśmiechu.

Przykładowe działania

•      Czy inny oznacza lepszy- scenki dramowe na podstawie wybranych życiowych sytuacji.

•      Niepełnosprawni w naszym świecie, obejrzenie filmu „The present”.

•      Dbamy o innych – ekranizacja filmu „Chłopiec z burzy”.

•      Organizacje charytatywne, szukanie w Internecie organizacji charytatywnych, krótka próba charakterystyki każdej z nich, zasady funkcjonowania.

•      Projekt- nasza organizacja charytatywna – założenie koła wolontariatu.

•      „Piękno, czyli nie chce być krasnalem” , E.Piotrowska- wysłuchanie opowiadania, praca twórcza.

•      „Miłość czyli nic takiego się nie stało” M. Przewoźniak- wysłuchanie opowiadania, praca twórcza.

•      Odwaga, czyli długi , ciemny korytarz- M.E Letki.- wysłuchanie opowiadania, praca twórcza.

Blok II- Wolność człowieka i odpowiedzialność za swoje wybory

       Cele szczegółowe:        Uczeń:

•      Definiuje pojęcie wolności;

•      Rozumie co znaczy być odpowiedzialnym za siebie i za innych;

•      Wie, że wolność jednostki zależy od działań swoich i innych;

•      Wie, w jaki sposób nie można naruszać wolności innych ludzi;

•      Wymienia dokumenty, w których zapisane są prawa człowieka;

•      Definiuje prawa dziecka, wie do jakiego aspektu życia się odnoszą;

•      Rozróżnia sytuacje, w których dochodzi do kradzieży;

•      Wie, że nie każdemu dorosłemu należy się szacunek;

•      Definiuje i podaje przykłady uczciwych zachowań.

Treści:

1.      „Czym jest wojna”- w jaki sposób dbać o pokój na świecie, dlaczego są wojny, wartość człowieka, Fundacja Kulczyka – działania pokojowe na świecie. Czy jestem odpowiedzialny tylko za siebie. Kto jest za mnie odpowiedzialny.

2.      „Wolność i godność”- korelacja treści, stworzenie książki , praca metodą projektu; co mi wypada, a czego nie.

3.      „Wyspa wolności”- czym jest utopia, czy można do niej dążyć, dlaczego to takie trudne, nasza wyspa wolności- co na niej będzie, jakie wartości będą tam przyświecały, nowe wynalazki, nowe zwierzęta, nowe budynki.

4.      „Prawa dziecka”- prawa i obowiązki wynikające ze światowych dokumentów, stworzenie własnego, zilustrowanego dokumentu.

5.      „Kradzież”- kim jest złodziej, czy czasem można ją usprawiedliwić, czym jest pożyczka, jak dbamy o własne i cudze rzeczy; uczciwość- co ona oznacza.

6.      „Autorytety”- kiedy dorosły nim jest a kiedy nie.

7.      „Przepraszam”- czym jest to magiczne słowo, kiedy należy przepraszać, czy słowo zawsze wystarcza, jak możemy się poprawić.

Przykładowe działania:

•       Wysłuchanie fragmentu książki „Czy wojna jest dla dziewczyn”, „Zaklęcie na W”.

•       Stworzenie komiksu, na podstawie przeczytanych książek.

•       Projekt wolność i godność, stworzenie wspólnej książki metoda kolażu, wystawa prac.

•       Wyspa wolności- zaprojektowanie wyspy, gdzie wszyscy są wolni, wypisanie wartości, jakie powinny znaleźć się na takiej wyspie.

•       Wolność a godność innych- co mi wypada a czego mi nie wypada. Scenki dramowe.

•       Zapoznanie z prawami dziecka wynikającymi z Konwencji o Prawach Dziecka.

•       Malowanie jednego z praw dziecka.

•       Kradzież – co to takiego, wskazywanie różnicy między kradzieżą a pożyczką.

•       Uświadomienie uczniom, że nie każdy dorosły zasługuje na miano autorytetu i nie każdego dorosłego należy we wszystkim słuchać (ze zwróceniem uwagi na konkretne sytuacje) – film „Gadki z psem”.

•       Umiem przepraszać- scenki dramowe.

•       Przepraszam- stworzenie własne mapy myśli.

•       „Uczciwość, czyli łaciata radość- A. Frączek- wysłuchanie opowiadania, praca twórcza.

•       „Odpowiedzialność, czyli bardzo poważna sprawa”, I. Landau- wysłuchanie opowiadania, praca twórcza.

Blok III- Jesteśmy wspólnotą

Cele szczegółowe

Uczeń:

•      wie jakie są zasady funkcjonowania w społecznościach, w których wzrasta;

•      definiuje pojęcie przyjaźni, wie jaki wynikają z niej konsekwencje;

•      rozwiązuje problemy innych, pomaga traktując swoich rozmówców poważnie;

•      zna zasady fair play i stosuje je w życiu codziennym;

•      nakrywa stół zgodnie z zasadami etykiety;

•      definiuje pojęcie sprawiedliwości.

Treści:

1.      „Wspólnota”- co to takiego, kiedy tworzymy wspólnoty, zasady funkcjonowania, gry integrujące grupę, czym jest państwo, jak powinniśmy się zachowywać jako Polacy?

2.      „Przyjaciel”- jakie są zasady przyjaźni, czy w ogóle są, czego może od nas wymagać przyjaciel, a czego nie. Kto może być przyjacielem, czy jesteśmy coś winni swojemu przyjacielowi.

3.      „Fair play”- co ten zwrot oznacza, wysłuchanie piosenki, taniec przy piosence.

Zasady sportowe, których należy przestrzegać nie tylko na boisku. 

4.      „Stoliczku nakryj się”-dlaczego zasady dobrego zachowania są tak ważne   i potrzebne. Nakrywamy stół zgodnie z zasadami etykiety.

5.      „Sprawiedliwość”- co to takiego, co nam daje, kto to Sprawiedliwy wśród narodów świata.

Przykładowe działania:

•      Zabawy integrujące grupę.

•      Stworzenie zasad funkcjonowania w grupie, próba zastanowienia się jak należy funkcjonować w rodzinie, w państwie.

•      Przyjaźń co to takiego, czy przyjaciel może wymagać od nas, abyśmy zrobili coś złego- scenki dramowe.

•      Pomysły –uświadomienie uczniom, iż nie można wyśmiewać cudzych gorszych

pomysłów a starać się rozwiązać problem argumentując ich słabe strony, w sposób poważny traktują swoich rozmówców.

•      Fair play- co to takiego, stworzenie plakatu.

•      Zasady dobrego zachowania przy stole- nakrycie stołu.

•      „Sprawiedliwość czyli patyk, Pola, dwa siekacze i dziurki w waflu”- J. Krzyżanek- słuchanie opowiadania, praca twórcza.

Blok IV- Dobro i zło

Cele szczegółowe:

Uczeń:

•      Radzi sobie z własnymi emocjami.

•      Wymienia pozytywne wartości.

•      Wymienia pozytywne i negatywne emocje.

•      Znajduje własny sposób na poradzenie sobie w trudnej sytuacji.

•      Odróżnia dobro od zła.

•      Definiuje pojęcie empatii.

•      Wie, że dzięki swoi pozytywnym działaniom może zmienić świat na lepszy.

Treści:

1.      „Okno na świat”- pozytywne emocje w świecie BEZ KOLORU- elementy arteterapii.

2.      „Domek dobrego słowa”- wartości, które nam towarzyszą, dobre słowa, które chcemy słyszeć - elementy arteterapii.

3.      „Dobre uczynki”- co zrobić, aby być lepszym, jak możemy się jeszcze zmienić, czy musimy się zmieniać-- elementy arteterapii.

4.      „Maskotka”- pozytywne emocje dla smutnych dzieci- - elementy arteterapii.

5.      „Ciuchcia”- uczucia, które nam codziennie towarzyszą- - elementy arteterapii.

Przykładowe działania:

•      Stworzenie okna na świat, za pomocą foli strech, namalowanie pozytywnych emocji.

Okno w Królestwie BEZ KOLORU. 

•      Rozmowa na temat pozytywnych wartości.

•      Stworzenie kartonowego Domku Dobrego Słowa, do którego w chwili zwątpienia każdy uczeń może wejść, aby przemyśleć swoje zachowanie lub napisać coś środku(domek będzie stworzony z kartonu).

•      Stworzenie książki terapeutycznej „Dobre uczynki”, wykonanie własnego papieru czerpanego”.

•      Kolorowa maskotka dla dzieci z Królestwa Bez Koloru, która pokaże pozytywne emocje

•      Jaki jestem, jaki chciałbym być- pantomima.

•      Ciuchcia pełna empatii.- tworzenie pociągu z kartonu, łączenie w całość, nazywanie   i pisanie uczuć.

Blok V- Poszukiwanie szczęścia i  szacunku

Cele szczegółowe:

Uczeń:

•      Wie czym jest szczęście;

•      Zdaje sobie sprawę, że dla każdego szczęście może być czymś innym;

•      Wie jak sprawiać radość innym ludziom;

•      Podaje przykłady autorytetów;

•      Wie, że kraj stanowi wspólnotę ludzi, o którą powinniśmy dbać;

•      Słucha uważnie utworów czytanych przez nauczyciela;

Treści:

1.      „Szczęście”- taniec szczęścia, co nam daje szczęście, mapa myśli, jak możemy dawać innym szczęście, jaki możemy uszczęśliwić siebie. Mandala.

2.      „Autorytety w naszym życiu”-  zdefiniowanie pojęcia, czy mamy autorytety, czy powinniśmy mieć, co to jest szacunek, czemu należy go okazywać. Tworzenie plakatu, tworzenie księgi naszych autorytetów.

3.      „Mały patriota”- kim jest patriota, jak należy dbać o swój kraj, jak należy okazywać szacunek, po co są symbole narodowe.

Przykładowe działania:

•      Taniec szczęścia i radości, stworzenie własnego tańca, stworzenie kroków i połączenie ich w całość.

•      Co nam daje szczęście- rozmowa, scenki dramowe.

•      Mapa myśli z wyrazem szczęście.

•      Namalowanie szczęścia wyrażonego barwą.

•      Tworzenie prezentów dla innych, jako forma dawania szczęścia.

•      Moja szczęśliwa mandala.

•      Co to jest autorytet, kto jest naszym autorytetem, stworzenie plakatu.

•      Co to znaczy szacunek, pisanie listu do ważnych osób.

•      Rozmowa na temat osób niepełnosprawnych, wysłuchanie opowiadania.

•      Obejrzenie filmu „Duże sprawy w małych głowach” https://www.youtube.com/watch?v=N1sTKBOs78A.

•      Rozmowa na temat naszego kraju jako wspólnoty, której należy się szacunek. Tworzenie plakatu o swoim kraju.

•      „Szczęście czyli o tym jak dobrze mieć bliskich”, A. Onichimowska- wysłuchanie opowiadania, praca twórcza.

•      „Szacunek, czyi udko kurczaka:”-P. Beręseewicz- wysłuchanie opowiadania, praca twórcza.

Treści nauczania można modyfikować, program daje dowolność wprowadzania treści.               

Z racji tego, że treści są proponowane, można je realizować z wykorzystaniem własnych tekstów, jeśli uznamy, że zamieszczone tu są za trudne.

Sposoby osiągania celów oraz metody i formy ich realizacji

Podczas zajęć nauczyciele będą starannie dobierać metody i formy pracy z uczniami aby rozwijać  refleksyjności i wrażliwość aksjologiczną ucznia, kształtować  szacunek, otwartość, współdziałanie w grupie co sprzyjać będzie wszechstronnemu rozwojowi dziecka, posłużą  tego następujące metody i formy:

Formy zajęć:

•                     Praca indywidualna

•                     Praca grupowa: jednorodna i zróżnicowana

•                     Praca zbiorowa

Metody :

•                     Metody oparte na słowie - opowiadanie, pogadanka , opis, dyskusja

•                     Metody oparte na obserwacji

•                     Metody oparte na praktycznej działalności uczniów, zajęć praktycznych

•                     Metody aktywizujące, arteterapeutyczne

•                     Metody interaktywne

Ważnym aspektem będzie postawienie uczniów jako osób dyskutujących, wypowiadających się, którzy będą brać udział w dialogu. Na zajęciach stwarzane będą sytuacje, które   kształtują tolerancję oraz umiejętność szacunku do drugiego człowieka. Nie zabraknie również techniki dramowych, pozwalających stworzyć więź między uczniami, dającymi możliwość twórczego działania. Rozwijać się będzie wrażliwość emocjonalna oraz przeżywanie sytuacji i spojrzenie na nie z innej perspektywy.

Ocenianie

Ocena z etyki, powinna  uwzględniać wkład pracy, wysiłek i zaangażowanie ucznia. Nie powinno się  oceniać poglądów. Ocena stawiana będzie za aktywność podczas zajęć lekcyjnych, zaangażowanie w projekty, umiejętność współpracy w  zespole oraz za zadania domowe.

Ewaluacja i monitoring

Do ewaluacji opracowanego programu zamierzam wykorzystać obserwacje zachowań dzieci.

Informacją zwrotną będą również wytwory dzieci - karty pracy, prace plastyczne.

Uwagi:

•      Do realizacji powyższego programu nie są konieczne dodatkowe źródła finansowania.

•      Program może być realizowany na każdym  poziomie pierwszego etapu edukacyjnego.

•      Program realizowany będzie  2 razy w tygodniu  w ramach zajęć z etyki w ramach  I etapu edukacyjnego.

•      Opracowany    program          nie       narusza            treści   Podstawy        programowej   Edukacji

Wczesnoszkolnej określonej w Rozporządzeniu Ministra Edukacji Narodowej  z dnia 14 lutego 2017r, Dz. U. z 2017r.,poz.356

Bibliografia:

1.  Beręsewicz Paweł, Czy wojna jest dla dziewczyn? Wydawnictwo Literatura, Łódź 2010.

2.  Brenifier Oskar, Dobro i zło, co to takiego?,Wydawnictwo Zakamarki 2013.

3.  Brenifier Oskar, Uczucia, co to takiego? Wydawnictwo Zakamarki 2013.

4.  Brenifier Oskar, Życie, co to takiego? Wydawnictwo Zakamarki 2013.

5.  Brenifier Oskar, Ja, co to takiego? Wydawnictwo Zakamarki 2014.

6.  Drossel-Jórdeczka Zofia, Gruchalska - Matuszak Karolina, Lewandowska Aleksandra, Madkowiak Agata, Matyjasek Agata, Ograbek Monika,

Piechowiak-Marcinkowska Kamila, Płaziak-Janiszewska Alina, Wojtkowiak

Paulina, Zachciał Mateusz, Kierunek wartości. Inspiracje metodyczne nie tylko dla nauczycieli etyki, Wydawnictwo Instytutu Filozofii UAM, Poznao 2016

7.Krzyżanek Joanna, Dobre maniery, czyli savoir-vivre dla dzieci, Wydawnictwo Publicat, Poznao 2012.

8.  Piquemal Michel, Bajki filozoficzne, przeł. H. Sobieraj, Muchomor, Warszawa

2004.

9.  12 ważnych opowieści, Wydawnictwo Papilon, Poznao 2014.

Filmy:

„Chłopiec z burzy”

„Duże sprawy w małych głowach”

„Gadki z psem”

„The present”

               Łódź, dn. 24 czerwca 2019 r.          Opracowała: mgr Kamila Mrówczyńska-Haładaj

Wyrażam zgodę na wykorzystanie mojego programu z zachowaniem mojego imienia i nazwiska jako autora. Wszelkie próby wykorzystania programu jako swojego, będą traktowane  jako plagiat według Ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych.

 Jeśli Ci się podobało drogi Czytelniku, będzie mi miło jeśli zostawisz komentarz :-)